Het is een roerige tijd geweest. Als kersvers raadslid begon ik anderhalf jaar geleden aan mijn eerste politieke stappen, en nu sta ik mijn eerste bijdrage uit te spreken voor het Kadernotadebat. In een jaar tijd ben ik gegaan van raadslid naar coalitie-onderhandelaar naar fractievoorzitter, is de coalitie gegaan van centrumrechts naar centrumlinks, en is GroenLinks gegaan van oppositie naar coalitie. Als het doel was om alles mee te maken, zijn mijn fractiegenoten en ik met onze neuzen in de boter gevallen. 

GroenLinks is wel blij met de reis. Er is een coalitie en een college met oog voor GroenLinkse waarden. Ruimte voor duurzaamheid, ruim baan voor de fietser, aandacht voor sociaal ondernemerschap en de onderkant van de arbeidsmarkt, en ambitie voor hen die het niet cadeau krijgen. En hoewel we de luxe hebben te mogen schaven aan een gemeente die al mooi is, hebben we nog genoeg te doen.

Daar worden nu al grote stappen voor gezet. Er is een prachtige onderwijsvisie vastgesteld, als ook een cultuurvisie, gedragen door de sector. Op de arbeidsmarkt doet de gemeente prachtige dingen en is de vooruitgang voelbaar. De duurzaamheidsagenda komt eraan! Maar is het genoeg?

Want er zijn nog altijd zaken die onze gemeente en daarmee onze burger bedreigen. Nu zelfs de rechter in de Urgenda-zaak de glasheldere uitspraak heeft gedaan dat de overheid in haar plicht haar burgers te beschermen klimaatverandering niet mag vergeten, lijkt het me helder dat klimaatverandering een groot probleem is. De tijd van enkele klimaatgekkies is voorbij; de dreiging van klimaatverandering wordt breed herkend, gelukkig.

Wat gaat onze gemeente doen om de CO2 reductie op 25% te krijgen in 2020? In het coalitieakkoord is slechts 20% opgenomen. Mag GroenLinks ervan uitgaan na deze historische uitspraak dat ook Leidschendam-Voorburg er alles aan gaat doen de CO2 uitstoot substantieel te verminderen?

GroenLinks dient indien nodig een motie in om de uitspraak van de rechter en de bijbehorende doelstelling te omarmen.

Een andere bedreiging die GroenLinks constateert is de dubbele lijn van decentraliseren en centraliseren. Waar het sociaal domein nu in de gemeente landt, lijkt de handel steeds verder weg belegd. Het enorme handelsakkoord TTIP dat gesloten dreigt te worden tussen Europa en de Verenigde Staten lijkt nu nog sympathiek, maar kan als ware wolf in schaapskleren de lokale democratie gaan ondermijnen en bijvoorbeeld de gezondheid van de bevolking ernstig gaan schaden. En dan heb ik het niet alleen over de chloorkip van Arjan Lubach, maar bijvoorbeeld ook over de rechtzaak die Vattenfall aanspande om de lokale regels tegen de wil van politici terug te dringen. Met succes.

GroenLinks zou graag in navolging van Amsterdam zien dat de gemeente zich uitspreekt tegen dit monsterverbond. Daarom dienen we een motie in.

Een andere bedreiging zit in veel kleinere dingen. Ik noemde het al eerder; de bijen raken op. Hele bijenvolken leggen het loodje, omdat we niet voorzichtig genoeg met de aarde omgaan. Dat lijkt misschien een klein probleem, maar in China zijn al hele gebieden waar men planten en bloemen kunstmatig moet bevruchten. Want dat is wat de bij voor ons doet. Zonder bijen geen oogst en geen eten.

GroenLinks vraagt van het college hier in de op handen zijnde duurzaamheidsagenda extra aandacht aan te besteden.

Naast deze bedreigingen zijn er ook aandachtspunten binnen onze gemeente. De huishoudelijke hulp, die met de decentralisatie van zorgtaken naar de gemeente is gekomen, vraagt onze aandacht. Hoe zit het nu precies? Is er inderdaad een blik met twee-uurs-oplossingen opengetrokken? Of leveren we maatwerk? GroenLinks gaat graag deze zomer de gemeente in om de waarheid boven tafel te krijgen. Want maatwerk is wat we met elkaar hebben afgesproken, en wat nodig is.

En een ander aandachtspunt blijft de lastige arbeidsmarkt. Werk mag geen luxe artikel zijn, ook dat riep GroenLinks al eerder. We hebben allemaal het recht ons nuttig te maken en vooral te voelen. Niet werken is vaak geen keuze. Teveel mensen zitten tegen wil en dank te verpieteren. We zien daarom erg uit naar het debat over de toekomst van beschut werk en de participatiewet.

Maar er zijn ook positieve ontwikkelingen te ontwaren, GroenLinksers zijn positieve mensen. We hadden ooit nog de slogan ‘Zin in de toekomst’, en het lijkt of die aan het beginnen is. Niet alleen omdat Urgenda haar rechtzaak wint, of omdat Jesse Klaver het goed doet in de peilingen, maar omdat in kleine dingen zichtbaar wordt dat men de aandacht weer richt op dingen die ertoe doen. Er is bijvoorbeeld de laatste jaren steeds meer animo voor biologisch eten en aandacht voor waar ons eten vandaan komt. En in dat kader dient GroenLinks graag een positieve motie in, om dat gevoel ook over te brengen aan de jongste inwoners van onze gemeente. We willen graag bijdragen aan de kennis over voedsel door de schoolpleinen van onze gemeente te voorzien van moestuin-functie. Door ook de pleinen te vergroenen, dragen we bij aan de ambitie een groene gemeente te willen zijn.

En om ook de gezondheid van onze ouderen niet te vergeten, hebben we nog een sympathieke motie. In Den Haag is een mooi initiatief gestart om fitplaatsen te creëren voor ouderen. GroenLinks zou het goed vinden dat initiatief in Leidschendam-Voorburg te volgen.

Een ander initiatief dat GroenLinks graag ter handen neemt, is het opstellen van een visie op de wijkverenigingen en het buurtgericht werken. Maar laten we daar nu geen motie voor indienen, maar zelf aan de slag gaan. We helpen het college graag op weg. Daarom zullen PvdA en GroenLinks dit reces gebruiken om een voorstel hiervoor te maken. Iedereen die mee wil denken, is natuurlijk meer dan welkom.

Tot slot uit ik graag een paar woorden voor de toekomst. De GroenLinks-fractie blijft zich ook het komende jaar inzetten om de drang naar vergroening te verwoorden en de wens naar een inclusieve samenleving en dus een inclusieve gemeente gestalte te geven; een groene gemeente waar een ieder een plek heeft, en de kans te werken, zich te ontwikkelen en zich nuttig te maken. U kunt rekenen op GroenLinks.