Een maidenspeech, en wat een gelegenheid. Volle tribune, grote belangen: het voelt als debuteren in een volle Kuip. En wat is nou mooier dan dat? Het is dat het onderwerp ons weinig reden tot vrolijkheid geeft, anders zou ik hier misschien nog enigszins van kunnen genieten ook.

Voorzitter, toen ik in de afgelopen zomer de eerste berichten ontving over de bouwplannen in Vlietland Noord dacht ik meteen bij mezelf: dit kan niet waar zijn. Hoe is het mogelijk dat wij als gemeente, in een periode die bol staat van crises: natuur, biodiversiteit, stikstof, landbouw, woningtekorten en een breder algemeen tekort aan ruimte, het enige echt groene recreatiegebied dat wij hebben in onze gemeente, en die zoals wij inmiddels wel geleerd hebben van belang is voor de hele regio (denk aan Voorschoten, Leiden en zelfs Zoeterwoude) gaan verbouwen tot een vakantiepark. Een vakantiepark! Waar wij er in Nederland al honderden van hebben! Ik was niet de enige die er zo over dacht: vanuit de hele regio werden in no time bijna 20 duizend handtekeningen verzameld tegen dit plan, bezorgde en betrokken burgers spraken zich uit (we hebben ze vandaag gelukkig zelf ook kunnen horen) en zelfs in de provincie roert het verzet zich. Maar hoe meer ik mij verder ging verdiepen in het onderwerp, hoe dieper de moed mij in de schoenen zonk: het plan zou volledig juridisch dichtgetimmerd zijn, het was kiezen tussen 2 kwaden (en dat noem ik met reden zo), we hebben het nou eenmaal afgesproken in 2005 (18 jaar geleden!) en de provincie zou ons anders kunnen dwingen. Het enige waar ik dacht echt op in te kunnen zetten was participatie: waar het nog steeds volledig aan ontbreekt, iets wat we dit college met al haar ambities hierop mogen aanrekenen.

In december begon het balletje opeens alle kanten op te rollen: de raadsbrief van 6 december die bevestigde wat het college daarvoor ook al uitsprak begon opeens toch gerede twijfels op te roepen. Zoveel zelfs dat de projectontwikkelaar het noodzakelijk vond om ons als gemeenteraad te dreigen: stem voor, want anders… Gezien de grote maatschappelijke onrust die hierover is ontstaan, het intrinsieke belang van het onderwerp en de druk die ons wordt opgelegd vanuit zowel het college als de projectontwikkelaar voelde ik mij niet langer senang om hierover vrijelijk te kunnen spreken op basis van de huidige “feiten”, ik steunde vanuit de motivatie het voorstel van PvdA en SP voor een second opinion. En toen kwam de brief van de provincie, die ons college een ongekend harde tik op de vingers gaf. Het college heeft gister gereageerd, waarvoor dank. Maar dat is absoluut niet voldoende om de zaak op te helderen. Daarom blijven wij bij ons voorstel tot een second opinion van een onafhankelijke partij die een aantal zaken voor ons opheldert:

  • Wat is nou precies de privaatrechtelijke afspraak tussen het college en DLR? Hoe zit het met de zogenaamde inspanningsverplichting? Heeft het college daar niet al lang aan voldaan?
  • Welke rol speelt de provincie hier verder in? Hoe is het mogelijk dat het college en provincie zo ver van elkaar af staan hierin?
  • In hoeverre kunnen wij als gemeenteraad hierin nog een rol spelen? Wat zijn onze mogelijkheden?

Voorzitter, voordat wij een helder zicht hebben op deze casus is een goed debat onmogelijk. Een second opinion is absoluut noodzakelijk. En als dat tot uitstel zou leiden: beste dames en heren van Dutch Lake Residence, jullie wachten al 18 jaar. Die paar maanden zal het probleem niet zijn mag ik hopen.

Voorzitter, tot slot wil ik afsluiten met een persoonlijke noot. Het is tenslotte toch een maidenspeech. Een aantal weken geleden werd ik gevraagd op mij voor te komen stellen als nieuwbakken gemeenteraadslid op Midvliet FM. Toen mij werd gevraagd wat ik hoopte te bereiken gaf ik als antwoord: ik hoop dat, als ik over 3 jaar deze gemeenteraad zou verlaten, ik tenminste een groenere gemeente achterlaat. Een groenere gemeente, dat is waar ik mij als GroenLinks gemeenteraadslid voor ga inzetten. Een gemeente waar de natuur juist meer ruimte krijgt! Ik ben mij bewust van de belangrijke recreatieve functie die dit gebied heeft voor de hele regio, en daar zou ik ook niet aan willen toornen. Maar als er dan toch iets in dit gebied ontwikkeld zou moeten worden, dan is het wel de natuur. En precies daarom zal ik mij verzetten tegen deze plannen, op welke manier als dat maar kan.  Ik zou dit ambt niet waardig zijn als ik onder de huidige omstandigheden mijn oren zou laten  hangen en onder druk van college en een projectontwikkelaar en een prachtig groen recreatiegebied zou laten volbouwen met een vakantiepark. Ik ben misschien nieuw, maar ik zou de hele gemeenteraad  eraan willen herinneren dat wij nog altijd het laatste woord hebben over bouwplannen in deze gemeente en ik roep de gemeenteraad dan ook op om in te stemmen met het voorstel van de second opinion, zodat wij als gemeenteraad dit debat kunnen voeren met een helder, feitelijk inzicht.