Als bestuursadviseur bij de Belastingdienst vraag ik bijna dagelijks of iets uitvoerbaar is. Dat is niet zo gek, want als grootste uitvoeringsorganisatie van Nederland bedienen we alleen al voor de inkomstenbelasting 9,5 miljoen burgers. Als iets niet uitvoerbaar is, heeft dat invloed op heel veel mensen.
Als raadscommissielid staat die vraag, ‘Is het uitvoerbaar?’, voor mij centraal. Niet alleen voor de gemeente, die als uitvoeringsorganisatie het laatste decennium voor meer en complexere opgaven is komen te staan, maar vooral ook voor onze inwoners. Denk bijvoorbeeld aan het sociaal domein. Is het voor inwoners uitvoerbaar om uit de schulden te komen? Is het voor mensen die hulpbehoevend zijn uitvoerbaar om thuis te blijven wonen? En is het voor mensen in de bijstand uitvoerbaar om ook echt mee te kunnen doen?
Voor te veel mensen is het antwoord ‘nee’. De hulp die mensen krijgen, waar mensen recht op hebben, hangt te vaak af van hun vermogen zich een weg te banen door het oerwoud aan verschillende regelingen. En juist van deze inwoners, die gebukt gaan onder zorgen, stress en onzekerheid, mogen we dit niet verwachten. Daar hoop ik verandering in te brengen.
Onderwerpen:
- Sociaal domein