Vandaag hebben we het over de begroting, de plannen voor de volgende jaren en zoals ik gisteren, bij het debat over de tussenrapportage 2023, al zei: voorpret is de leukste pret en dat is hier niet anders. Met het meeste zijn we eens, al zijn sommige punten voor ons nog wat vaag. We willen veel. Maar het hoe ontbreekt nog. Het wachten is op allerhande beleidsdocumenten en visies. De woonvisie. De cultuurvisie. De visie Groen. LHBTQ+beleid. We wensen ons college veel durf en lef bij het ontwikkelen hiervan. Kijk ook eens of we zelf een extra duit in het zakje kunnen doen. Onze collega van de SP roept niet voor niets dat het geld in onze gemeente tegen de plinten klotst. Dit geld is van de inwoners en het wordt tijd dat we het in hen investeren.
Hierbij past ook nog de opmerking dat wij het vreemd vinden dat in een gemeente die zo rijk is het welzijnsgesprek nog steeds een bezuinigingstaakstelling heeft.
Ook in deze begroting is er nog niet genoeg aandacht voor natuur. Een grasveld is wel groen, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Gisteren is ons een nieuw groen plan beloofd, en we kijken ook uit naar de komst van de stadsecoloog. De stadsparken zijn parels binnen onze mooie gemeente, maar voorlopig alleen voor de mens. Ze kunnen zoveel meer zijn. De door wethouder Kist beloofde biodiversiteit zien we daar nog niet terug.
Ik loop even langs de moties en amendementen. Eén motie van het CDA wil ik graag benadrukken. De motie over respect. De afgelopen weken hebben we op de social media de vreselijkste reacties zien langs komen, over de regenboogvlaggen, over de opvang van vluchtelingkinderen, over de oorlog in Gaza enzovoorts. Met als dieptepunt de leuzen op de pilaren bij het station en de opmerkingen over wethouder Bremer. Natuurlijk is het een kleine groep mensen die dit doet, maar we moeten dit als gemeente niet accepteren. Wij ondertekenen deze motie dan ook van harte.
Dan onze eigen moties.
In de gemeente zijn er verschillende sportplekken (fitplaatsen, voetbal- en basketbalveldjes), maar helaas zijn deze na vieren eigenlijk niet meer te gebruiken. Daarom dienen wij een motie in om het college op te roepen om:
- te bekijken of bij het bij het Johan Cruijffcourt in de Prinsenhof mogelijk is om tot circa 21.00 verlichting aan te brengen, waardoor inwoners ook in de donkere wintermaanden langer kunnen sporten, rekening houdend met draagvlak bij omwonenden en het voorkomen van negatieve effecten op flora en fauna;
- de raad hier voor de zomer van 2024 over te informeren, inclusief de financiële consequenties.
Onze tweede motie draait om de gezondheid van onze jongeren. De afgelopen jaren is gebleken dat de mentale gezondheid van jongeren in Nederland achteruit gaat.
Wij roepen het college dan ook op om:
- te kijken welke indicatoren, uit bijvoorbeeld de GGD Gezondheidsmonitor Jeugd, geschikt zijn om een completer beeld te geven van de stand van zake betreffende de (mentale) gezondheid van de jeugd/jongeren in Leidschendam-Voorburg;
- voor de Kadernota met een voorstel naar de raad te komen welke indicatoren, uit bijvoorbeeld de GGD Gezondheidsmonitor Jeugd, gebruikt gaan worden.
Dan als laatste de motie die er niet is. Gisteren is gebleken dat we niet de capaciteit hebben om al onze plannen uit te voeren. Kunnen we geen mensen krijgen, omdat we een slechte werkgever zijn? Ik denk het niet. Al zal de hoge werkdruk niet helpen, alle gemeenten vissen in dezelfde vijver en hebben dezelfde problemen.
De kans dat we dus op korte termijn al onze vacatures vervuld hebben is klein. Dan is de enige oplossing: minder werk. Dan kunnen we minder doen, zou je denken. Ja, dat kan! Dan moeten wij in de raad de keuze maken wat we het belangrijkste vinden. Of gaan kijken naar dingen die we nu doen, waar we tijd insteken, maar die eigenlijk niet zoveel opbrengen.
Als we er namelijk op vertrouwen dat de meeste mensen deugen, waarom voeren we dan zoveel controles uit.
We zouden kunnen kijken naar aanvragen die (bijna) altijd toegekend worden. Deze worden nog wel steeds gecontroleerd, maar dit kan al lang steekproefsgewijs. Formulieren vereenvoudigen. Niet periodiek steeds weer een aanvraag voor hetzelfde moeten indienen. Dat zou ook veel tijd opleveren.
Dus ik roep het College op om te kijken, waar er dingen gecontroleerd worden, die eigenlijk altijd goed gaan. Aanvragen die altijd toegekend worden. Dingen die onnodig lang duren en die steeds herhaald ingediend moeten worden.
Waarom dan geen motie? Ik heb hem wel, maar het is natuurlijk raar om een motie in te dienen die werk oplevert, terwijl we juist minder werk willen. Dus als het college toezegt met vertrouwen naar zijn inwoners te kijken, zodat er minder controles en taken bij onze ambtenaren komen te liggen, zullen wij erop vertrouwen dat dit gebeurt.
Alle moties zijn aangenomen.