Ook in onze directe omgeving hoor ik steeds meer berichten van mensen die meer dan 4 jaar op de wachtlijst staan voor een sociale huurwoning. Mensen die dit nooit verwacht hadden beginnen zich nu te realiseren dat er voor hun kinderen waarschijnlijk geen koophuis in onze gemeente is waar zij een startershypotheek voor kunnen krijgen. Ook jonge raadsleden en commissieleden kunnen in in onze gemeente geen of moeilijk een starterswoning vinden. Toen ik afgelopen jaar ging scheiden heb ik enorm geluk gehad dat ik binnen een paar maanden een flat vond, maar ik hoor ook van mensen die nog jaren gedwongen samenwonen. Overigens, de flats in het gebouw waar ik nu woon worden voor 50.000 euro meer verkocht dan toen ik er 6 maanden geleden introk.
Ouderen die langer zelfstandig willen wonen kunnen geen gelijkvloerse woning vinden in hun vertrouwde wijk en blijven nu in grote woningen wonen, die voor hen moeilijk te onderhouden zijn. Scholen, verzorgings- en ziekenhuizen hebben moeite om personeel te vinden gewoon omdat deze mensen in onze omgeving geen huis kunnen vinden. Jonge Stompwijkers zijn gedwongen hun geliefde woonplaats te verlaten, maar blijven jaren wachten en smachten om weer terug te keren.
En dan ligt hier zomaar een plan voor 5000 woningen, hoe dan? Nou een groot gedeelte is al gewoon gepland, Klein Plaspoelpolder, de Star, Overgoo, van Ruysdaellaan enzovoort enzovoort. Het zijn geen nieuwe plannen en er wordt gebouwd op plekken waar al gebouwen stonden. En voor de nieuwe ideeën, ja daar moeten we creatief zijn. Waar andere gemeenten hun oog laten vallen op het groene hart, wil Leidschendam-Voorburg bouwen binnen de bebouwde kom. Omdat daar plek schaars is, zullen we vaker de lucht in moeten, maar gelukkig niet hoger dan dat we nu al gewend zijn. De hoogste flats die er staan zullen de hoogste flats blijven. Wat groen is wordt niet opgeofferd voor parkeerplaatsen en waar we kunnen vergroenen gaan we dat doen.
En het moet, want we kunnen niet meer zeggen “niet in mijn achtertuin”. We doen dit niet voor nieuwe mensen, de mensen die in deze huizen gaan wonen zijn er al. Het zijn huizen voor onze kinderen, ouders, voor onze leraren, verpleegkundigen, agenten, voor onze vriendinnen, maar zeker ook voor ons zelf. De mensen die de sociale woningen gaan bewonen, staan NU al op de wachtlijst. We kunnen onze inwoners niet in de kou laten staan. Er kan weer doorgeschoven worden en dat geeft lucht. Maar we moeten ook de bestaande bouw niet vergeten, dus ik wilde nog even een lans breken voor: Groene daken, geveltuinen, meer bomen en minder tegels ook in de bestaande wijken!