Als je na vaak allerlei vervelende omwegen eindelijk een nieuwe plek hebt gevonden of hebt toegewezen gekregen of gewoon ergens terecht gekomen bent, is er dan een nieuw dorp om je op te vangen, waar je thuis bent en waar je uiteindelijk gewaardeerd wordt om wie je bent en daadwerkelijk deel uitmaakt van de samenleving? Als het aan Leidschendam-Voorburg ligt wel.

De gemeente heeft een nieuw plan gemaakt waarin niet alleen keurig netjes omschreven wordt wat er van je verwacht wordt, maar ook wat je kan verwachten. De gemeente is niet alleen van plan “droog” onderwijs te geven en als je aan het einde van het traject je diploma haalt is het voldoende. Nee, er is sprake van maatwerk, een gedegen intake en ruimte om zelfs mensen die nu buiten deze regeling vallen, omdat zij nu al in onze gemeente wonen en mensen die de AOW gerechtigde leeftijd hebben zoveel mogelijk mee te laten lopen.

Maar we hebben het hier wel over vaak kwetsbare mensen en de wereld is niet ideaal, dus dit betekent dat we toch nog wel tegen wat problemen aan kunnen lopen. Wat gebeurt er als na 1 of 2 jaar blijkt dat de de leerweg met diploma B1 te hoog gegrepen is of andersom als iemand uiteindelijk toch meer dan alleen de Z leergang, die met een eindgesprek afloopt, aankan? Dan kan er gelukkig tussentijds gewisseld worden. Ook als iemand buiten zijn schuld na 3 jaar toch niet de B1 leergang tot een succesvol examen kan brengen, kunnen we een time-out nemen en gaan we kijken hoe we de inburgeraar verder kunnen helpen.

Inburgeren is natuurlijk meer dan alleen Werk en leren. Inburgeren is ook de weg weten in je gemeente. Hebben we genoeg mensen, betaald en onbetaald, die onze nieuwe inwoners wegwijs kunnen maken? Denk hierbij aan; hoe ga je om met 10 minuten gesprekken op de scholen van de kinderen, wat moet je doen als je te maken krijgt met discriminatie, hoe doe je dan aangifte, dien je een klacht in als je een vluchtelingen achtergrond hebt en eigenlijk liever op geen enkele manier met de politie in aanraking komt. Hoe vind je leuk vrijwilligerswerk of een sport- of andere vereniging. Hier wordt hard aan gewerkt om met allerlei organisaties zo snel mogelijk contact te krijgen met de inburgeraars, zodat de nieuwe en de huidige inwoners elkaar zo snel mogelijk gaan leren kennen en waarderen. Hier moeten we als inwoners zelf aan de bak. Als inwoners, moeten we elkaar opzoeken. Of we hier nu jaren wonen of net gearriveerd zijn. De gemeente is namelijk niet het Raads- of Gemeentehuis. Een Gemeente maak je met elkaar als inwoners.

Natuurlijk is het zo dat inburgeren het beste lukt in je eigen omgeving en daardoor is het heel begrijpelijk dat dit bij de Gemeente terecht gekomen is, want je kunt dit niet alleen. Hiervoor was de nieuwe inwoner zelf verantwoordelijk voor zijn/haar/hen inburgering. Nu gaan we het samen doen. Tijdens het debat in de commissie samenleving van 20 maart, waren dan ook gelukkig alle partijen het eens. We gaan de nieuwe inwoners een warm onthaal geven met de hele gemeente samen, ambtenaren, inwoners, vrijwilligers, scholen, sportclubs, iedereen!