Waar het probleem zit, is dat mensen in Nederland, en ook in deze gemeente, met minder inkomen steeds vaker in armoede vervallen, minder gezond en korter leven en minder kansen hebben. En dat is dan ook de kern die wij moeten aanpakken.
Dat is de kern die we bij het bespreken van Sterk voor Noord, maar juist vooral ook bij bredere thema’s scherp voor ogen moeten houden. Want als we niet in de basis dingen veranderen, zal over 20 jaar dezelfde situatie op precies dezelfde plekken opnieuw ontstaan. En daarom moeten we juist als we het hebben over armoedebeleid, energiearmoede, woningbouw, duurzaamheid, onderwijs, cultuur en sport denken aan de mensen in Leidschendam-Noord, en Voorburg Noord, en alle anderen in onze gemeente die minder te besteden hebben. En we moeten scherp houden wat onze keuzes voor hen betekenen. Verbeteren we hun leven, of verslechteren we die?
Pakt dit uitvoeringsplan die kern aan? Wat mij betreft te weinig. Het lijkt vooral pleisters plakken, contact zoeken en gesprekken voeren. Het gaat aan de slag met de zaken die het makkelijkst en het snelst te doen zijn. Maar we hebben maar 20 jaar, dus waarom niet al met de projecten aan de slag gaan die meer tijd en inzet nodig hebben om op te starten, maar ook veel impact kunnen maken? Denk aan de flatcoach voor jongeren, jongerenhuisvesting, huiswerkbegeleiding en gratis kinderopvang voor tienermoeders.
Ik realiseer mij ook dat wij wel van alles kunnen willen, maar dat dit in de praktijk ertoe kan leiden dat we nog langer blijven hangen in de papieren en blijven zitten rondom de tekentafel. En dat terwijl het belangrijk is dat we ook echt gaan beginnen. Ik heb het enthousiasme en de ijver gezien bij de ambtenaren en zie dat de partners staan te springen om te starten, en ik snap ook dat verbinding met de jongeren de eerste stap is om verdere dingen te bereiken.
Conclusie voor GroenLinks is dan ook dat dit een matig plan is, maar dat we geloven in de kracht en inzet van de ambtenaren en de partners. Dat we in de eerstvolgende plannen wel die projecten voorbij willen zien komen, die nu op de plank blijven liggen.
Maar vooral dat het eigenlijk absurd is dat we in Nederland versterkingsprogramma’s nodig hebben, en dat er dus wijken zijn waar mensen geen bestaanszekerheid hebben. Het is absurd dat we in dit rijke land steeds meer mensen hebben die onder de armoedegrens zakken, dat de kloof tussen arm en rijk steeds groter wordt, en dat je afkomst en het inkomen van je ouders doorslaggevend zijn voor de kansen die jij als kind hebt. En dat is mede het gevolg van beleid. En het is aan de politiek in Den Haag, maar ook aan ons als gemeenteraad en college van Leidschendam-Voorburg om te zorgen dat ieders bestaanszekerheid gegarandeerd is, dat iedereen gelijke kansen heeft en dat iedereen mee kan doen. Niet alleen als we het hebben over Sterk voor Noord, maar juist ook als we het hebben over alle andere onderwerpen.